Stinkende gouwe voor wratten: instructies voor gebruik, contra-indicaties

Wratten zijn formaties op de huid van een virale etiologie. Ze zijn niet alleen een cosmetisch defect, maar ook een manier waarop het virus zich kan vermenigvuldigen, dus ze moeten worden verwijderd. Onder de folkremedies heeft stinkende gouwe voor wratten zichzelf het beste bewezen. De werking is gebaseerd op de giftige stoffen in de samenstelling. De plant is zeer effectief bij de behandeling, maar heeft een aantal contra-indicaties. Om het verwijderen van pathologische formaties veilig te laten zijn, is het belangrijk om de instructies voor gebruik te volgen.

Stinkende gouwe als remedie tegen wratten

hoe je een wrat verwijdert met stinkende gouwe

Stinkende gouwe behoort tot de papaverfamilie en reikt tot een meter hoog. Deze medicinale plant is in staat om vele ziekten te genezen. De mensen noemen stinkende gouwe ook "wrattenzwijn".

Experts geloven dat het verschijnen van wratten wordt veroorzaakt door de aanwezigheid in het lichaam van HPV - het humaan papillomavirus. Het wordt overgedragen door contact en seksueel.

Als een persoon een goede immuniteit heeft, omzeilt het virus hem. Maar in een verzwakt organisme vermenigvuldigt het zich snel, waardoor papillomen en wratten op de huid verschijnen (voornamelijk op het gezicht, de armen, de onderste ledematen en in de nek).

De laesies worden mogelijk niet verwijderd, maar dit is beladen met hun vergroting en verspreiden zich door het lichaam.

Er zijn verschillende manieren om wratten te verwijderen:

  • chemische methode;
  • stinkende gouwe;
  • laser;
  • vloeibare stikstof.

Beschrijving

Stinkende gouwe wordt beschouwd als een kruid met geneeskrachtige eigenschappen en is al heel lang erg populair in de volksgeneeskunde. Ondanks het feit dat het giftig is, gaat het goed om met veel huidziekten en heeft het effect op kankercellen.

Chemische samenstelling

De verschillende delen van de plant bevatten:

  • ascorbinezuur en caroteen;
  • organische zuren zoals citroenzuur, barnsteenzuur, appelzuur;
  • bitterheid, harsen, etherische oliën en saponinen;
  • tannines;
  • phytoncides;
  • giftige alkaloïden (alocryptopine, chelidonine, coptisine, sanguinarine, protopine).

Een belangrijk bestanddeel is chelidonine en zijn derivaten: methoxychelidonine, oxychelidonine en homohelidonine. Deze alkaloïde lijkt bijna op morfine. In kleine doses kan het een analgetisch effect hebben, wanneer het in aanzienlijke hoeveelheden wordt ingenomen, veroorzaakt het verlamming van het zenuwstelsel en convulsies. De meeste alkaloïden komen voor in de wortelstok, maar de bladeren zijn ook giftig.

Door zijn unieke samenstelling heeft de plant genezende effecten op het lichaam:

  • vermindert de tumorgroei;
  • doodt bacteriën, virussen en schimmels;
  • heeft een wondgenezend effect;
  • verlicht spasmen;
  • helpt bij de afvoer van sputum:
  • helpt overtollig vocht en gal uit het lichaam te verwijderen.

Voors en tegens van het gebruik van stinkende gouwe

Voordelen van wratten verwijderen met stinkende gouwe:

  • In tegenstelling tot medische methoden en medicijnen, is het gebruik van vers sap van een medicinale plant een pijnloze manier om wratten te verwijderen: een persoon ervaart geen branderig gevoel of andere onaangename sensaties.
  • Stinkende gouwe is een natuurlijke bron van medicinale componenten die alle huidgroei doden.
  • Vers plantensap tijdens de bloeiperiode is een kwaliteit en behandelmethode. Stinkende gouwe is te vinden in alle tuinpercelen, aan de rand van het bos, in weilanden en in de bergen.

Nadelen:

  • De plant moet tijdens de bloei geoogst en toegepast worden: mei-juni, anders is hij niet bruikbaar.
  • Apotheekproducten op basis van stinkende gouwe zijn niet zo krachtig als een natuurlijk vers product.
  • Het aanbrengen van een apotheekproduct kan pijnlijk zijn.
  • Genezing duurt lang.
  • De ziekte blijft niet altijd onopgemerkt: er kunnen littekens en wonden op het lichaam achterblijven.
  • Allergieën kunnen optreden.

Folkmedicijnen thuis

Stinkende gouwe Recepten:

  1. Sap.Om het te krijgen, moet je stinkende gouwe krijgen samen met de wortel, afspoelen en opzij zetten om te drogen. Er mag geen vocht zijn. Ga dan 2 keer door een vleesmolen, pers de resulterende massa uit met een dicht materiaal, plaats de vloeistof in een donkere glazen fles (dit is belangrijk) en draai vast met een stop. Na een week begint het sap te gisten. Vanaf dit moment is het noodzakelijk om elke dag gas uit de fles te laten ontsnappen. Deze procedure moet worden uitgevoerd totdat het fermentatieproces stopt (dit duurt ongeveer een week). Daarna kan de tool worden gebruikt. Het wordt aanbevolen om de fles in de koelkast te bewaren.
  2. Extract.Voeg voor de bereiding alcohol of wodka toe in een verhouding van 100 ml sap per 50 ml wodka, of 1 liter sap per 0, 5 liter wodka. Een remedie die volgens dit recept is bereid, kan het hele jaar door worden gebruikt om wratten te behandelen.
  3. Infusie van stinkende gouwe- gebruikt om pijn te verlichten die tijdens de therapie kan optreden. Om te koken, moet je 1 theelepel droge kruiden met 200 ml kokend water gieten. Het duurt een uur om de remedie toe te dienen. Breng 3 keer per dag een theelepel aan.

Het is noodzakelijk om de voorzorgsmaatregelen tijdens de behandeling in gedachten te houden:

  • Draag handschoenen tijdens de bereiding om brandwonden te voorkomen.
  • Als er een groot aantal wratten op het lichaam verschijnt, moet u deze niet tegelijkertijd behandelen. Smeer voor een cursus van 3 weken 5-6 stukken.
  • Allereerst moet u het effect van sap of extract op de bocht van de elleboog proberen om de allergische reactie van het lichaam te controleren. Als er geen jeuk, branderigheid, uitslag, zwelling, roodheid op de huid is, kunt u een therapiekuur starten.

Interne applicatie

Aangezien de oorzaak van het verschijnen van formaties een virale infectie is, moet het probleem op een alomvattende manier worden aangepakt.

Inname van antivirale afkooksels en tincturen samen met externe invloeden zal de behandeling van stinkende gouwe succesvoller maken.

Bouillon

Voor dit recept kun je zelf kruiden halen, of kant-en-klare kruiden kopen bij de apotheek.

Gedroogd nodig:

  • paardenbloemwortels - 1 eetl. l . ;
  • weegbree - 1 eetl. l . ;
  • stinkende gouwe - 1 eetl. l . ;
  • paardenstaart - 2 el. l . ;
  • brandnetelblaadjes - 2 el. l.

2 st. l. de resulterende verzameling van het mengsel wordt met 3 glazen water gegoten. De bouillon wordt aan de kook gebracht, waarna deze van het vuur wordt gehaald. Hij krijgt de tijd om af te koelen en te trekken. Daarna moet de vloeistof 3 keer per dag worden gefilterd en in een derde van een glas worden ingenomen. Bewaar niet langer dan 2 dagen in de koelkast.

Alcoholtinctuur

Alcoholtinctuur heeft niet minder voordelen dan afkooksels. In sommige gevallen is de werking zelfs nog effectiever, omdat de planten tijdens het voorbereidingsproces geen warmtebehandeling ondergaan.

Voor het koken van 2 el. l. gemalen droge stinkende gouwe wordt 0, 5 liter alcohol ingenomen. Het kan worden vervangen door wodka of maneschijn. Het is noodzakelijk om de remedie gedurende 2 weken aan te houden, af en toe schudden. Zeef dan en neem oraal. Het verloop van de behandeling is 1 maand. Enkele dosis - 15 druppels.

Klysma's

Het geneesmiddel wordt in deze vorm gebruikt vanwege het feit dat wratten niet alleen op de huid kunnen voorkomen, maar ook in het lichaam, op de slijmvliezen.

Er worden twee effectieve oplossingen gebruikt:

  1. Neem 2 ml sap per 100 ml gekookt water. Het verloop van de behandeling is 14 dagen, daarna een maand vrij. De therapie wordt dan herhaald met een hogere dosering.
  2. Op 1 st. l. droge bladeren nemen 200 ml kokend water. Sta 2 uur aan, filter voor gebruik.

Het genezende effect zal veel sterker zijn als je eerst een reinigende klysma maakt in verhoudingen van 1 eetl. l. citroensap in 2 liter warm water.

Behandelmethoden

methoden om wratten te behandelen met stinkende gouwe

Stinkende gouwe wratten worden op verschillende manieren behandeld. De krachtigste en meest gebruiksvriendelijke:

  1. Vers geperst sap.Als het mogelijk is om de plant in mei en juni te krijgen, dan is het het beste om het sap uit de snede van de stengel te halen, helemaal bij de wortel. Het is noodzakelijk om de medicinale vloeistof 4 keer per dag op de wrat te druppelen totdat deze volledig is verwijderd (behandeling duurt ongeveer 3 weken). Het onderwijs moet tijdens het proces zwart worden.
  2. Glycerinesap.Om zo'n crème te krijgen, moet je vers geperst stinkende gouwensap mengen met glycerine. De massa kan gemakkelijk worden aangebracht en lange tijd worden bewaard. Het kan tijdens de bloeiperiode worden gemaakt en op elk moment van het jaar worden aangebracht. Naast wratten kan deze remedie acne, eczeem en dermatitis genezen.

Papillomen kunnen op de meest onverwachte plaatsen voorkomen, de intieme zone niet uitgezonderd. Stinkende gouwe is een effectief middel om pathologische neoplasma's te verwijderen. Zelfgemaakte room heeft het beste effect. Het moet puntsgewijs worden toegepast. Na het aanbrengen moet u een gewone vochtinbrengende crème rond de groei aanbrengen. Na een paar weken zullen papillomen op intieme plaatsen verdwijnen.

Bijwerkingen

Medicijnen voor stinkende gouwe kunnen intern en extern worden gebruikt, maar het is in ieder geval belangrijk om overdosering te voorkomen, omdat de plant als giftig wordt beschouwd. Voordat u een geneesmiddel van stinkende gouwe gebruikt, dient u een arts te raadplegen.

In geval van overdosering kunnen de gevolgen zoals constipatie, diarree, duizeligheid, misselijkheid, slapeloosheid, angst zonder reden, hypotensie optreden.

Als de behandeling extern was, kan een allergische reactie, branderig gevoel, oedeem, brandwonden optreden (als moxibustie met stinkende gouwe onjuist werd uitgevoerd).

Contra-indicaties voor gebruik

Stinkende gouwe is gecontra-indiceerd bij mensen onder de volgende omstandigheden:

  • plantintolerantie;
  • zwangerschap;
  • lactatieperiode;
  • kinderen tot 3 jaar (uiterlijk) en tot 12 jaar oud (binnen);
  • epilepsie;
  • psychische stoornissen;
  • angina pectoris;
  • chronische obstipatie;
  • ernstige lever- en maagaandoeningen;
  • dysbiose;
  • astma.